اردی به عشق نام دیگر توست! با تو هم بهشت معنا می دهد و هم عشق! با تو تمام زیبایی ها و خوبی ها معنا دارد. مگر می شود این همه را دید و عاشق نبود، عاشق نشد! محال است و آنکس که غیر می گوید، دلی ندارد بی شک!
با تو هستم اردیبهشت!
عجیب همساز دلم می شوی، عجیب دل آرام می شوی! عطر بهارت که هیچ، نغمه بلبلانت به کنار؛ چرا چنین با دل می کنی، بگذر ز من زار و هوایت را ببر ز کویم ..
***
شوریدگی این روزهای ما، دلیل روحی متعالی است که در میان این همه درد زندگی، نفسی زندگی می جوید. مهمانی عزیز بهانه ای شد تا در میان سرمستی اردیبهشت عازم کوه های بالادست شویم و ما هم این سکوت دل آزار وبلاگی را بشکنیم که خود چنین نمی خواهیم؛ چنین دوری بر ما نیز سخت است و سنگین.
تصاویر خود دلبر است، سخن کوتاه و مهمان پریشانی ما باشید ..
***
